Het Kerstdiner

Het is tweede Kerstdag en wij zouden voor het diner zorgen.
Ik ga nog niet schrijven wat het is, want dan leest mijn zus hetmisschien.
Het was een morgen om nooit te vergeten.
Ik kom in de kelder waar het nagerecht op grote borden staat op rekken en dozen.
4 Grote zware donkergroene glazen borden die in het midden waren voorzien van een wit cocosmengsel.Een cocos spiegel die dient als ondergrond voor de gebakken mangofrietjes die daar op komen te liggen op een bolletje ijs.
Wat zie ik......van een bord heeft een muisje een hele kant opgegeten. Hij is er niet gaan over lopen maar at mooi van de schone kant.Hoe die muis nou weer in mijn kelder komt mag echt een raadsel worden genoemd.
Maar geen tijd te verliezen. Dat bord moet opnieuw.
De cocos melk kwam uit een pakje waar slagroom doorheen ging en wat suiker en een half blaadje gelatine. Ik had geen cocosmelk meer maar wel een helecocsnoot. Het sap daarvaan in een pannetje gezeefd en daar wat slagroom door gedaan, suiker en de gelatine en het was nog lekkerder dan die uit het pakje.

Ondertussen is mijn man zich gaan douchen en liet het kinderrekje voor de trap open staan. Jasper, de hond ging ook even later naar boven en ook weer naar beneden met een onderbroek. Mijn man er achteraan en de onderbroek werd terug gegeven.
Maar toen ik zover was dat ik mij aan kon kleden, miste ik een sok.
Zoeken en nog eens zoeken en toen riep mijn man naar boven dat Jasper ook boven geweest was.Ja, natuurlijk....die zit in Jasper zijn maag. In plaats van een leuke wandeling door het bos werd het een ritje naar de dierenarts aan de zee. Spuit in zijn lijf en vlug naar de duinen voordat het er in de auto uit komt, maar eerst even betalen en ik kan je zeggen dat ik versteld stond van de prijs.Maar ja, het is tenslotte Kerst.
Na 5 min. lopen begon hij zijn maaginhoud eruit te gooien , maar geen sok. Gut, dat is nou sneu voor Jasper.Hij probeerde het nog een keer, maar weer geen sok.








Dan had hij hem toch niet opgegeten. Na 10 min. voelde hij zich toch weer iets beter en ik rende met hem naar het water. Maar voordat we daar aankwamen werden we opeens opgezogen door drijfzand of beter zwarte slik en drijfzand. Jasper wist zich eruit te redden, maar ik zat vast tot bijna aan mijn knieën.
Het wilde niet lukken om eruit te geraken. 2 Maal lukte het mij zelfstandig een voet eruit te trekken om dan weer daar vast te zitten.Adrie probeerde mij te redden door aan mijn laarzen te trekken en tot overmaat van ramp viel ik om. Naar voor. Mijn handen zakten tot aan de ellebogen in de slik, mijn benen kon ik nu helemaal niet meer bewegen en Adrie begon tot overmaat ook nog te lachen. Het zag er zo stupide uit.Hoe we het klaar gekregen hebben weet ik niet, maar uiteindelijk ben ik eruit gekropen.
De schade viel mee. We hebben geen mens gezien en brave Jasper bleef braaf op het stevige gedeelte zitten.
Toen we uiteindelijk weer thuis kwamen en ik bij de voordeur mijn slikkerige broek uittrok viel er ook de verloren sok uit. die had al die tijd in een been gezeten.